‘’Gün birlik günü, gün destek günüdür’’
Mustafa IŞIK
Türkiye Harp Malulü Gaziler Şehit Dul ve Yetimleri Derneği Konya Şube Başkanı
Bu Vatan, bu topraklar ne kutsaldır ki yüzyıllardır tüm milletlerin saldırısına, aç gözlülüğüne hedef olmuştur… Uğuruna ne canlar feda edilmiş, oluk oluk kanlar dökülmüş! Ve tarih tekerrürden ibarettir ki huzura erdiğimiz, kardeşçe yaşadığımız bu Vatanımızın üzerine yine çirkin oyunlar oynanmakta, yine bedelini kanımızla ödediğimiz topraklarımıza göz dikilmektedir.
Bu sayımızda kapak konuğumuz Türkiye Harp Malulü Gaziler Şehit Dul ve Yetimleri Derneği Konya Şube Başkanı Mustafa Işık, sözü uzatmadan söyleşimizi sizinle paylaşmak istiyorum.
Sizi tanıyabilir miyiz?
1975 Konya doğumluyum. 1993 yılında girip, gururla taşıdığım Türk Silahlı Kuvvetleri Jandarma Astsubay üniformasına 2005 yılında bölücü terör örgütü mensupları ile girmiş olduğum silahlı çatışma neticesinde veda ettim. Sağ ayak diz altından yaralanarak 15 Aralık 2006’da Malul Gazi olarak emekliye ayrıldım. 2009 yılında kurmuş olduğumuz derneğimizin Kurucu Başkanıyım. Evli 2 çocuk babasıyım.
Derneğin faaliyetlerinden bahseder misiniz?
Derneğimiz 04 Haziran 2009 tarihinde kurulmuştur. Kuruluşumuzdan bugüne görevimiz; Şehit ailelerimizi, Gazilerimizi, Harp ve Vazife Malullerini bir araya getirmek, onların toplumda şahsına yaraşır bir yer edinebilmesi, toplumun onları tanıyabilmesi ve yaşadıkları acılarını tekrar yaşamamaları adına sorunlarını paylaşabilmelerini sağlamaktır.
18 Mart Şehitler ve 19 Eylül Gaziler gününde üyelerimizi en iyi şekilde temsil etmek vazifemiz olup, bu günlerde Şehit ve Gazi’yi anlatmak birebir göstermek ve Vatan, Bayrak, Millet ruhunu aşılayabilmek adına eğitim kurumlarında öğrencilerimize Şehit Aileleri ve Gazilerden oluşan ekipler kurarak gönderiyoruz.
En önem verdiğimiz konu Şehit ve Gazi çocuklarının eğitimi olmuştur. Onların o psikolojiden kurtularak en iyi eğitim alabileceği özel, devlet okulu ve dershanelerde yerleştirilerek eğitim durumlarını takip etmek en önemli faaliyetimizdir.
Derneğinizin üye sayısı ve Konya ilinin terörle mücadele de Şehit ve Gazi sayısı nedir?
Derneğimizin iç güvenlik harekâtında ve terörle mücadelede Şehit ailesi, Gazi ve Vazife Malulü sayısı 311’dir.
Konya Şehitliği, Garnizon Komutanlığı, Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü Şehit ve Gazi şubesinden alınan kesin bilgilere göre: Türkiye’nin en fazla Şehit veren ili KONYA’dır.
Şehit ve Gazi Haberleri geldiğinde ne hissediyorsunuz?
Bu olayları birebir yaşayan biri olarak anlatmak o kadar zor ki. Hani bir söz vardır; ‘’ anlatılmaz yaşanır diye… ‘’ Aynen öyle. İlk günkü gibi o anları ben de yaşıyorum, diğer üyelerimin de yaşadıklarına şahidim. Nedeni ise insanların vermiş oldukları reaksiyonlar.
Belki üstlenmiş olduğum bu görev karşıdan bakıldığında basit gibi gelebilir ama o kadar zor ki… Bir yanda gelen haberler, bir yanda devlet, bir yanda memleket, bir yanda bayrak ve bir yanda da kendini adadığın acılı Şehit aileleri ve Gaziler. Hakikaten çok zor bir misyon.
Ben bundan bir ay öncesine kadar benim gibi kimse bir Şehit ailesini anlamaz, anlayamaz derdim. Bir ay önce kendi oğlumu askeri okula teslim ettim. Nerde olduğunu kime teslim ettiğimi biliyorum. ‘’Arasam sesini duyar canım istese gider görürüm’’ diyordum. Oysa dönüş yolunda o yol uzadı uzadı uzadı… Eve geldik bomboş bir oda, ses yok.. Eşim de bende çok kötü olduk. O gün Allah’a binlerce dua ettim, şükrettim ve düşündüm; ‘’ben Vatanıma oğlumu teslim ederken bu kadar üzüldüm o şehit ailesi ne yaptı, nasıl dayandı?’’ Ne sesi ne nefesi vardı evladının. O zaman bir kere daha anladım. Demek ki ben bile Şehit ailesini içlerinde olmama rağmen o kadar anlayamamışım! Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın ve bu acıları, bu duyguları tekrar tekrar şehit ve gazi haberlerinde tazelenmesin.
Sizce terör nasıl biter?
Bu soruyu bana her sorduklarında şunu söylerim: İnanmak başarmanın yarısıdır. Önce inanacağız ve sonrada isteyeceğiz, karar vereceğiz ve bitireceğiz…
En başta millet olarak, devlet olarak bu insanlık dışı saldırıları bitireceğimize inanmalıyız ve bitirmeyi gerçekten istemeliyiz. Hiç bir gelişme, hiçbir rant bu istekten, bu Vatan’dan üstün olmamalı.
Önce Devletin ve Milletin menfaati mi? Yoksa Kendi Menfaatiniz mi?
MEMLEKET Mİ, MENFAAT Mİ?
O bölgede yaşayan Kökeni, Milliyeti, İnancı ne olursa olsun her kardeşimiz bunun kararını vermeli. Biz Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde Kardeşçe yaşamaya devam mı edelim yoksa bu sıkıntıları yaşayarak refah ve huzur yoksunu olarak mı hayatımızı idame ettirelim? Devletimizin yanında mıyız? Yoksa Bebek katilleri, Masum insanların, bizi korumaya gelen asker ve polisin katillerinin yanında mıyız? Buna karar verilmelidir. İşte o zaman bu terör biter. Artık karar zamanı..
Milli birlik ve beraberliğimiz de eksikliğimiz mi var?
Mutlaka böyle olduğunu düşünüyorum. Bizim millet olarak biraz daha duyarlı olmamız gerekir. Keşke hiç Şehit haberi gelmese, hiç gözyaşı dökülmese. Son olaylarda Konyamızda tüm STK’lar, tüm halkımız kenetlendi, yürüyüşlere başladı, bayraklar astı ev ve iş yerlerine. Bir bakıma bu da bir sahip çıkma. Seviniyoruz muhakkak ama Şehit ve Gazi sayısı az ise ‘’sorun yok’’ der gibi hiç bir şey yapmayıp sayı artınca yürümeye, bayrak asmaya başlıyoruz. Şehit sayısına göre değil tek bir şehit verilmeden bu yapılabilmeli. Milli bayramlarda da bu Bayrak asılabilmeli. O zaman da duyarlılık gösterilmeli. Tabi hiçbir provakasyona gelmeden, hiçbir insan ve kuruma zarar vermeden. Yakıp yıkmak çözüm değildir! Bunu da şiddetle reddediyoruz. Bu topraklarda yaşayan tüm halkımız birdir ve bütündür bizi ayrıştıracak tutum ve davranıştan kaçınmalıyız.
Son yaşanan olaylarda dernek üyelerimizden de birçok talep geldi: Yürüyelim, konvoy yapalım v.b birçok talep, aşırıları da vardı tabi ki… Ama ben ‘’gün birlik günü, gün destek günüdür’’ diyerek tüm üyelerimizi toplayarak hemen Şehit ailelerimize ziyaret ve destek ziyaretlerine başladık. İl Jandarma Komutanlığı ve İl Emniyet Müdürlüğüne başsağlığı ve destek ziyaretleri düzenledim. Biz asker ve polisimiz ile Şehit ailemize sahip çıkmalıyız. Cenaze de üç kürek toprak atıp gitmekle bu iş olmuyor, onları yalnız bırakmamak gerekir.
Şehit ve Gazi yakınlarının bir ayrıcalığı var mı?
Evet, bu soru için teşekkür ederim. Anayasamızın 64.maddesinde “Devlet Harp ve Vazife Malulleri, Malul Gaziler ile Şehit Dul ve Yetimlerine yapacağı iyileştirmeler Anayasanın Eşitlik İlkesine Aykırı gelemez” ibaresi mevcut.
Bu da devletimizin bize tanıdığı en büyük ayrıcalık ama herhangi bir talep, bir istek vuku bulduğunda yapılmaması adına bu maddeye aykırı ne olursa sunuluyor pek çok zorluk çıkıyor karşımıza. Hatta ‘’Kul hakkına girer miyiz?’’ diyen bile var. Bu talepler genelde maddi boyutu olmayan, yetkililer için ufak ama bizler için belki de çok önemli olabiliyor. Talep edip gerçekleşmemesi için bin bir zorlukla karşılaşınca kırılıyor insanlar. Kanunu ayrıcalık yönünden çıkarmak yetmiyor onu uygulattırmak bizler için çok daha önemli.
Toplum sizleri tanıyor mu? Size bakış açısı nasıl?
Mümkün olduğunca derneğimize gelene, bizi makamına kabul eden kişi ve makam sahiplerine, toplumumuza gerek yazılı gerek görsel medya da anlatabildiğimiz kadarıyla anlatmaya tanıtmaya çalışıyoruz kendimizi ama çok zorlandığımız da oluyor.
Şöyle ki; kendimizi tanıtıp anlatabilmek için iletişim şart ama çoğu zaman bir ön yargı ile karşılaşıyoruz, randevu alamıyoruz, görüşme bile yapamıyoruz. ‘’Acaba bunlar bizden ne isteyecek’’ diye bir algı var. Tabi bunun sebepleri belli: Pek çok derneğin de yaşamış olduğu bir problem bu, adımız kullanılarak bir istismar söz konusu ama biz kesinlikle böyle bir Sivil Toplum Kuruluşu değiliz.
Sizlerin de aracılığı ile tüm Konyalı Hemşehrilerimize buradan seslenmek istiyorum: Derneğimizin kuruluşundan, 2009 yılından bugüne hiçbir işadamı, şahıs, kurum ve kuruluştan bir maddi talebimiz asla olmadı, olamazda. Bu sebeple de para karşılığı ne yazılı bir görsel dergi, gazete, kitap vs.miz yok. İnsanları arayarak adımızı kullanan kişiler olabiliyor ama bizimle hiçbir şekilde bağlantısı ve bizlere de ufacık bir hizmetleri yok. Biz, insanlar bizi tanısınlar, acılarımızı paylaşalım, fikir ve düşüncelerimizi bilsinler istiyoruz bu sebeple irtibata geçiyoruz, kendimizi tanıtıyoruz. Vatan uğuruna feda edilenler bilinsin, Milli Birlik Bütünlük yitirilmesin, Vatan Sevgisi yok olmasın istiyoruz. Görüşme talebimizi bir şekilde maddi talepleri olacak diye asla geri çevirmesinler. Bize sırtını devlete yaslamış bir bedavacı veya acınılacak biri gözüyle bakmasınlar, maalesef bu ithamlar bizi bir kere daha öldürüyor.
Biz yardım kabul eden bir derneğiz ama asla yardım talep eden bir dernek değiliz!
Elimizde bir makbuz bir kaşe dükkân dükkan gezerek veya bir kuruma giderek asla bir talepte bulunmadık bulunmayacağız da.
Bizler onur ve gururuyla yaşayan Şehit Aileleri ve Gazileriyiz!
Türkiye Harp Malulü Gaziler Şehit Dul ve Yetimleri Derneği Konya Şube Üyeleri
1– Mustafa AZGIN- 19.03.1966
1987 yılında NATO Tatbikatında Mühimmat Patlaması.
Sol göz kaybı.
Sağ el kaybı.
Sağ ayak kaybı.
2- Ahmet KAYA- 04.03.1971
28 Eylül 1994 Uludere Tanin Karakolu 23. Sınır Tümeni
Terör örgütü ile çatışmada roketle yaralanma.
Sol göz kaybı.
3- Mehmet AKÇAY- 05.02.1974
1997 Şırnak Besta Komando Taburu.
Mayına basma. Büyük tuzaklama içine basma. Sayesinde diğer mayınlar temizlenmiştir.
Sağ ayak protez.
4- Hasan ATA- 05.08.1971
13 Mart 1993- 172. Zırhlı Tugay- Şırnak
Terör örgütü ile çatışmada yaralanma.
Sağ ayak protez.
5- Ali BÜYÜKTÜRKMEN- 18.02.1973
08 Ağustos 1994 – Diyarbakır Hani Jandarma Komando
Mayına basma.
Sağ ayak protez.
Sağ göz protez.
Sol göz şehit gözü nakli.
Sağ el parmak kayıpları.
6- Mustafa IŞIK
12.04.1975
24 Temmuz 2005 – Milli Jandarma Komando Taburu Keskin Nişancı Ekip Komutanı
Terör örgütü ile silahlı çatışma.
Sağ ayak sinir lezyonu.
Parmaklar ve ayak bileği çalışmıyor.